Lucyna Szubel, ur. 16 lutego 1932 r. w Starachowicach mieszka w Chrzanowie - poetka, autorka prozy poetyckiej, artykułów publicystyczno-kulturalnych i recenzenckich. W latach 1977-1977 prezes Grupy Literackiej  "Gronie" im. Emila Zegadłowicza w Żywcu.

Debiut literacki w 1967 r. Ogłosiła drukiem w czasopismach krajowych i zagranicznych (USA, Australia, Kanada, Anglia, Szwajcaria) setki wierszy i miniatur prozą. Wiersze dla dzieci wykorzystywane są w podręcznikach szkolnych dla szkół podstawowych. Całokształt twórczości posłużył wielokrotnie za temat prac magisterskich i doktorskich (Uniwersytet Jagielloński,Uniwersytet Śląski). Wizerunek poetycki znalazł się w Księdze Złotych Myśli Ludzi Wielkiego Serca i Talentu (Warszawa 2003). Laureatka ponad 40 konkursów literackich ogólnopolskich i regionalnych. Jej wiersze można usłyszeć w PR – Kraków, Katowice, Warszawa oraz w Detroit i Livonii. Scenariusz Jasełek kilkakrotnie był wystawiany w kraju i w Detroit. Wydała 17 zbiorów poetyckich. Jest współautorką 46 antologii. Opracowała i opatrzyła wstępem 18 zbiorów poetyckich. Pracę literacką łączy z działalnością kulturalną (m.in.: w latach 1977-1997 prezes Grupy Literackiej Gronie w Żywcu, współzałożycielka Grupy Twórczej Cumulus w Chrzanowie, Grupy Poetyckiej Słowo w Katowicach). Współpracuje z instytucjami kulturalnymi, szkołami, bibliotekami, muzeami, parafiami w Chrzanowie. Ma za sobą dziesiątki spotkań autorskich w kraju i za granicą (Detroit, Livonia, Waterford, Orchard Lake i in.). Zasłużony działacz kultury. Nagrodzona i wyróżniona Dyplomem Honorowym przez Ministra Kultury. Otrzymała Medal za Zasługi dla Chrzanowa i Ziemi Chrzanowskiej, i takiż za Zasługi dla Żywca i Bielska-Białej. Członek Społecznej Rady Kultury w Chrzanowie. Zrzeszona w Stowarzyszeniu Autorów Polskich. W 2007 roku na 40-lecie pracy literackiej i działalności kulturalno-oświatowej otrzymała Dyplom Honorowy i Nagrodę Specjalną Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Tam był Anioł 
Wtedy Aniołowi
opadły skrzydła z rozpaczy
przybył na dno nienawiści
z misją boskiej Miłości a usłyszał:
ja nie potrzebuję podszeptów dobroci
to ja jestem dla siebie bogiem
to ja jestem dla innych szatanem - precz!

Powrócił Anioł
upadł na kolana przed Panem
i razem zstąpili do Auschwitz
by z więźniami cierpieć, ginąć
i zmartwychwstać

« powrót do listy